Filthy, Dirty Lies!

-Ανταποκρινόμενες στην πρόσκληση του...Μωρή θυμάσαι ποιός μας έκανε την πρόσκληση;
-Πού να θυμάμαι καλέ; Εδώ δε θυμάμαι τί νούμερο σουτιέν φοράω.
-Θα σου πω εγώ που θυμάμαι.
-Αυτή είναι φίλη!Θυμάσαι τα πάντα για μένα!Για πες λοιπόν.Τί νούμερο;
-Θες πριν την βυζοπλαστική ή μετά;
-Μωρή άι χάσου!
-ΈΛΑΑ!Ξεφύγαμε!Σας καλούμε λοιπόν να μαντέψετε ποιά είναι η αλήθεια της καθεμίας...Ξεκίνα!

MIRELIES

1.Έχω κάνει μία απόπειρα αυτοκτονίας. Όταν με άφησε ο πρώτος άντρας της ζωής μου, αρχισα να συμπεριφέρομαι όλο και πιο κατατονικά, να περνάω απέναντι στο δρόμο με το πάσο μου μπας και με πατήσει κανενα αμάξι να με βγάλει απο τη μιζέρια μου, να κοιτάω την άσφαλτο απο το μπαλκόνι μου ώντας σε trance σαν να με καλεί να το συναντήσω... στο τέλος δεν άντεξα και κατάπια πέντε ασπιρίνες (έχω έλλειψη ενζύμου και δεν κάνει να πάρω την παραμικρή δόση ασπιρίνης)! Τελικά η βλαμμένη δεν έπαθα και κάτι σοβαρό γιατί η "ιδιαιτερότητά" μου δεν ίσχυε σε μεγάλο βαθμό, απλώς έπαθα μια μικρή δηλητηρίαση και γαστρεντερίτιδα στο καπάκι και έμεινα μια βδομάδα κρεββατωμένη κι έχασα και 6 κιλά! Μετά απο αυτή την περιπέτεια κατάλαβα πόσο ηλίθια ήμουν, ορκίστηκα να μην ξανασυγχιστώ για κανέναν μαλάκα και πήγα να αγοράσω νέα, πιο στενά ρούχα!

2.Έχω συναντήσει απο κοντά τη Ρούλα Βροχοπούλου, με την οποία είχαμε και σύντομη συζήτηση! Καθόταν δίπλα μου στο σινεμά σε ρομαντική κομεντί και στο διάλλειμα μου ζήτησε να της φυλάω την τσάντα όσο αυτή θα πήγαινε να πάρει αναψυκτικό, κι εγώ της απάντησα "ναι, ναι, βέβαια" μεταξύ σοκ και δέους! Σε όλη την ταινία γελούσε με ένα εκνευριστικό βραχνό και χτυπητό (αν και σιγανό) γελάκι, και πιστέψτε με, γελούσε σε ΚΑΘΕ σκηνή! Μάλλον ήταν ακόμα με τον Αλβανό της τότε και ήταν ευτυχισμένη.

3.Έχω μια ένοχη απόλαυση που απο μικρό παιδί αρνούμαι να κόψω! Κάνω ανασκαφές στη μύτη μου! Μου αρέσει κάθε πρωί να βγάζω τους ζουμερούς πράσινους καρπούς μου χειρωνακτικά, να τους κολλάω μεταξύ τους μέχρι να διαμορφώσουν μια μεγάαααλη μάζα, και όταν ξεραθούν τα τα εκτοξεύω προς πάσα κατεύθυνση! Μάλιστα είμαι εξαιρετικά περήφανη για το highlight αυτής της μάλλον αηδιαστικής συνήθειας, που έγινε κατα τη διάρκεια μαθήματος στην Τρίτη Γυμνασίου... ήμουν ελαφρώς κρυωμένη και δεν είχα χαρτί για να φυσήξω τη μύτη μου διακριτικά (πράγμα που ούτως ή άλλως δε μου πολυαρέσει να κάνω)...οπότε, τι έκανα? Φύσηξα λιγάκι τη μύτη μου, και βούτηξα την λίγη πρασινωπή γλοιώδη αλλά σοκαριστικά πηχτή μάζα που προεξείχε πλέον απο το ρουθούνι μου και άρχισα να την τραβάω... μέσα στα απύθμενα βάθη της μύτης μου υπήρχε ένα τεράαααστιο "φιδάκι" μύξας, κι εγώ το έβγαζα μονοκόμματο με το χέρι και το τύλιγα γύρω απο ένα μολύβι, μέσα στην τάξη! Στο τέλος βγήκε όλο και η μύτη μου είχε γίνει πιο στεγνή και απο τη Σαχάρα... Οι συμμαθητές που κάθονταν απο πίσω μου το διηγούνται ακόμα και σήμερα με δέος!

4.Έχω ένα ένοχο μυστικό... είμαι νυμφομανής! Ξεπαρθενεύτηκα αργά, στα 19 περίπου, αλλά απο τότε δεν έχω κλείσει μπούτι! Όλοι οι γκομενοί μου μέχρι τώρα έχουν φάει απο μικρό εως γιγάντιο κέρατο ανεξαιρέτως, και είμαι αρκετά καπάτσα ωστε κανείς να μη με έχει τσακώσει εως τώρα... εκτός απο εκείνη τη μία φορά, όπου περίμενα τον τότε boyfriend να έρθει απο το σπίτι μου και προλαβα να μπάσω στο σπίτι τον Πολωνό οικοδόμο που έκανε break απο την οικοδομή της γειτονιάς... αφού έγινε το σώσε, και πάνω που καθαριζόμασταν, νά'σου χτυπάει το κουδούνι ο "επίσημος"! Έβγαλα τον Πολωνό στο μπαλκόνι (στο οποίο βγάζουν τρία δωμάτια του σπιτιού) και όταν έβαλα τον επίσημο στην κρεββατοκάμαρα, μπήκε ο Πολωνός στο σαλόνι και βγήκε κύριος απο την πόρτα...!
Υ.Γ. Συνιστώ ανεπιφύλακτα τους Πολωνούς γκόμενους! Και ταύρος στο κρεββάτι ήταν, και δε μου σούφρωσε κανένα μπιμπελό απο το σαλόνι ενώ είχε άφθονο χρόνο...!


SOULIES

1.Όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο, συνέβαινε το εξής: όσο εγώ έπαιζα στην αυλή με τα άλλα παιδάκια, κάποιος μου άνοιγε την τσάντα, έπαιρνε το φαγητό που μου έιχε ετοιμάσει η μαμά μου(κάτι με παξιμάδι ολικής αλέσεως ήταν αν θυμάμαι-απο μικρό παιδί τέτοια με ταϊζε) μου το έτρωγε και όταν πήγαινα να φάω δεν έβρισκα τίποτα.
Είχα θυμώσει πάρα πολύ και καταριόμουνα το κωλόπαιδο που μου έκλεβε το φαγητό.
Κάποια στιγμή πήρα χαμπάρι ποιός ήταν.
Ασυναίσθητα, αφού ήμουν και μικρούλι, του είχα ρίξει άπειρες κατάρες.
Ώσπου πριν απο 3-4 χρόνια πάνω σε μια κουβέντα έμαθα απο την ιδιοκτήτρια του σχολείου οτι το συγκεκριμένο παιδάκι στα 7 του πέθανε απο καρκίνο!! και σκέφτηκα "πωπω..το έφαγα το κακόμοιρο με τις κατάρες μου".

2.Έβαλα τον ex μου να ψάξει στο σύστημα του ΟΤΕ-βλέπετε δούλευε εκεί- και να μου βρεί το τηλέφωνο της Ακατονόμαστης ή αλλιώς Δ.Β(Δέσποινα Βανδή-φτού!)
Για μια εβδομάδα περίπου την έπαιρνα κάθε μέρα απο διάφορα καρτοτηλέφωνα γύρω στις 8 το πρωί, της ούρλιαζα στο ακουστικό "γιαούρτι" και το έκλεινα.
Αναγκάστηκα να σταματήσω γιατί σκέφτηκα οτι θα με βρεί η αστυνομία και θα τρέχω για μια αθώα πλακίτσα...
To ίδιο είχε γίνει και με τη Νατάσα Θεοδωρίδου μόνο που αυτή δεν την έπαιρνα για πλάκα. Απλά ήμουν(και είμαι) θαυμάστρια.
Η ατυχία είναι οτι ποτέ δε την πέτυχα. Πάντα έβγαινε μια γριούλα και όταν ζητούσα τη Νατάσα μου έλεγε " η Αναστασία δεν είναι εδώ".

3.Μέχρι τα 22 ήμουν παρθένα!!!!

4.Πάνω σε μια παθιασμένη συνεύρεση με κάποιον του ζήτησα να μου βάλει την συσκευή του κινητού στον κ*λο και να πάρει τηλέφωνο για να δω πόσο ισχυρή είναι η δόνηση.
Δυστυχώς δεν είχε καλό σήμα η περιοχή και το μόνο που έγινε ήταν οτι αφού το έβγαλα, μετά απο λίγο ήρθε sms με χαμένες κλήσεις...!
PS: Μετά απο αυτό, τη συσκευή την άλλαξα μεν αλλά την έχω ακόμα για ώρα ανάγκης!